Επίδραση του καταλύτη στον αφρισμό

Η λειτουργία τουκαταλύτης Α33είναι να προωθήσει την αντίδραση μεταξύ ισοκυανικού και νερού, να ρυθμίσει την πυκνότητα του αφρού, τον ρυθμό ανοίγματος των κυψελών κ.λπ., κυρίως για την προώθηση της αντίδρασης αφρισμού.
Αμίνες: τα προϊόντα αφρού φαίνεται να διασπώνται και υπάρχουν πόροι ή φουσκάλες στον αφρό
Λιγότερες αμίνες: Ο αφρός συρρικνώνεται και κλείνει και το προϊόν αφρού έχει παχύ πάτο.
Κασσίτερος: χρησιμοποιείται γενικά ο οκτοϊκός κασσίτερος Τ-9. Ο Τ-19 είναι ένας καταλύτης αντίδρασης γέλης με υψηλή καταλυτική δράση, ο οποίος προωθεί κυρίως την αντίδραση γέλης, δηλαδή την μεταγενέστερη αντίδραση.
Tin Duo: Γρήγορη ζελατινοποίηση, αυξημένο ιξώδες, κακή ελαστικότητα, κακή διαπερατότητα αέρα, με αποτέλεσμα το φαινόμενο των κλειστών κυψελών. Εάν η δόση αυξηθεί κατάλληλα, μπορεί να ληφθεί ένας καλός αφρός ανοιχτών κυψελών με χαλάρωση και η περαιτέρω αύξηση της δόσης θα κάνει τον αφρό σταδιακά πιο σφιχτό, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση και το κλείσιμο των κυψελών.
Λιγότερο κασσίτερο: Ανεπαρκές τζελ, με αποτέλεσμα να σχίζεται κατά τον αφρισμό. Υπάρχουν ρωγμές στην άκρη ή στην κορυφή, και υπάρχουν κενά και γρέζια.
Είτε η μείωση της αμίνης είτε η αύξηση του κασσίτερου μπορεί να αυξήσει την αντοχή του τοιχώματος μεμβράνης με φυσαλίδες πολυμερούς παρουσία μεγάλης ποσότητας αερίου, μειώνοντας έτσι το άνοιγμα ή το ράγισμα.

Το εάν ο αφρός πολυουρεθάνης έχει μια ιδανική δομή ανοικτών ή κλειστών κυψελών εξαρτάται κυρίως από το εάν η ταχύτητα αντίδρασης γέλης και η ταχύτητα διαστολής του αερίου εξισορροπούνται κατά τη διαδικασία σχηματισμού αφρού. Αυτή η ισορροπία μπορεί να επιτευχθεί ρυθμίζοντας τους τύπους και τις ποσότητες καταλυτών τριτοταγούς αμίνης και σταθεροποιητών αφρού στη σύνθεση.